Weer thuis na een weekeinde uitwaaien op Texel, kan ik de balans opmaken:
De wasmachine draait en de bekers staan weer op dezelfde plek op de kast alsof ik niet weg geweest ben, oftewel ik ben weer winnaar van de John’s cup!
Vrijdag lekker oefenen, om goed voorbereid de wedstrijd te spelen op zaterdag en zondag.
Zaterdag mocht ik starten in een flight met René en Cees B.
René startte furieus met een birdie, en Cees maakte optimaal gebruik van de rol die zijn bal kreeg op de goed bespeelbare golfbaan. Ondanks par-bogey-bogey-par, duurde het tot hole 5 voordat ik niet als laatste moest afslaan, het niveau lag hoog!
René hield zijn hoge niveau echter niet vast en speelde vanaf dat moment wisselvallig (toch nog een 2-de birdie, hulde!), Cees hield zijn regelmatige spel goed vast, en ik wist optimaal gebruik te maken van de mij opgelegde handicappunten. Dit resulteerde in 37 st.f.punten en ik was toch wel nieuwsgierig naar de overige uitslagen.
Verheugd was ik dan ook dat het voldoende bleek te zijn voor de dagzege!, het weekeinde was eigenlijk al geslaagd.
Flightgenoot Cees eindigde op een gedeelde 2-de plaats samen met Leen, zodat de top 3 bekend was, allen gefeliciteerd.
Zondag moest de top 3 aangevuld met Henk (4-de) als laatste flight de baan in. Jaap was er van overtuigd dat ik mijn hoogtepunt al had gehad (want ik zou altijd een slechte dag ertussen hebben).
Ondanks een aangepaste hcp zou de praktijk anders zijn.
Henk begon ijzersterk met een birdie, en Leen liep heel steady. Cees en ondergetekende bleven echter in hun kielzog goed meedoen en na 9 holes was alles nog mogelijk.
Na een prachtig afslag met ”houtje 3” opende ik op de oude 9 met een par, daarna kwam er echter veel emotie in de flight. Ik verknalde hole 2 en was bang dat het weekeinde toch te lang was.
Niets was echter minder waar, vanaf dat moment stond ik super te slaan en vooral te putten. 43 slagen en 24 st.f.punten (incl. 1 streep) was het eindresultaat. Samen met de 18 punten op de 1-ste 9 kwam ik dus op 42 stableford.
Ik denk dat met deze hcp verbetering de term “duikboot” vanaf heden niet meer op mij van toepassing is.
Cees liet zich door mijn goede spel inspireren en liep erg goed (44-21 op de 2-de 9)
Leen en Henk konden hun goede spel helaas niet vasthouden, maar waren prettige flightgenoten.
Ton was kort van stof met zijn prijsuitreiking, maar er werd wel duidelijk gemaakt dat de nummers 1 en 2 een groot gat geslagen hadden, en hiermee een goede start hebben gemaakt met het “golfaholics-seizoen”
Ton en Joop, nog bedankt voor de organisatie, en alle Texel-gangers bedankt voor de gezelligheid!
