Op vrijdag 23 maart om 8 uur verzamelden zich 9 Golfaholics, t.w. Mc Tony, McYellow, McSmile, McWetty, McHunk, McRuk, McLutschie, McBart en McBean in huize Rus aan de Noordervijverlaan in Schagen. Na een lekker bakkie koffie vertrokken we richting het oosten om op 3 golfbanen te strijden om de felbegeerde John’s Cup. Het spelen om de John’s Cup is de traditionele opening van ons Golfaholics golf seizoen.
Dit jaar speelde we op respectievelijk de “Edense” bij Papendal, golfbaan Schloss Miel en golfbaan Clostermannshoff, beide laatste banen nabij Bonn in Duitsland.
Op de “Edense”stond de koffie alsmede een punt appeltaart (het grootste dat ik ooit gegeten heb) voor ons klaar.
We troffen de baan in een goede conditie. Zomergreens en droge fairways waarop de ballen lang doorrolden.
Verleden jaar hadden we ook gespeeld op de “Edense” en was McLutschie toen de dagwinnaar. Als titelverdediger was voor hem de druk om dit te prolongeren waarschijnlijk te groot. Met alle respect hij bakte er dit keer niet veel van.
Tegen alle verwachtingen in werd McBean de dagwinnaar. Waarschijnlijk zonder verwachtingen en druk vooraf (hij had nog nooit op de “Edense” gespeeld) liep McBean de baan in 88 slagen, had 41 stableford punten en een Golfaholics score van 25!!
Daar kun je mee thuis komen en is heel prettig voor het jaarklassement, ware het niet dat de baan niet qualifying was vanwege winter tee’s en de wedstrijd dus niet telde voor het jaarklassement.
Ondanks dat iedereen kansen had om birdies te maken, was het alleen McTony die dit eenmaal lukte.
Na nog even gezellig in het clubhuis wat te hebben gedronken, vertrokken we naar het prachtige landhuis van de familie van Geelen in Kreuzberg/Altenahr. Dit was ons riante onderkomen voor 3 dagen/nachten. Dank daarvoor Rene. Ook dank aan Ton en Joop voor de uitstekende organisatie van het mooie en gezellige weekend.
Vrijdagmiddag aangekomen in ons geweldige verblijf in Altenahr, Duitsland, een warm welkom door de huisbaas, het kacheltje brandde heerlijk. De slaapplekken werden ingericht en het plaatselijke bier en bocht smaakte voortreffelijk.
Na een goede maaltijd in het plaatselijke restaurant en nog een paar borrels, goed geslapen en ontbeten.
Op naar golfbaan Schloss Miel, een vlakke Parkbaan, die door de wintertees redelijk kort speelde en daardoor veel goede scores op de kaarten. (Helaas voor de aanwezigen was de baan niet qualifying voor het Golfaholics-klassement, maar wel voor de John’s-cup).
Het weer was geweldig, bijna geen wind en een aardig zonnetje, goed geregeld Joop👍.
Op de baan is geen plaatselijk water gedronken zodat iedereen na ruim 4 uur zwoegen en zweten, moe maar voldaan van de laatste hole stapte, een mooie eilandhole voor de neary, Lode lag het dichtst bij de vlag. Bartjes sloeg vandaag de Longest met een enorme klap van rond de 250 meter.
Voor alle resultaten zie onderstaande download.
‘s Avonds uit eten in het dorp met moeder Riet en Cees, de Schnitzels, biefstuk en andere lekkernijen smaakten prima en nog een paar borrels in het huis en weer een mooie dag was ten einde gekomen.
Zondag 26 maart, golfclub Clostermannshof in de buurt van Koln.
Na 2 mooie dagen op non-qualifying banen gespeeld te hebben was het nu de beurt aan deze voor ons nieuwe baan.
S nachts had het ietwat gevroren dus het was nog even spannend of de baan qualifying was met zomergreens en afslag vanaf de t-box.
Ik had de avond ervoor zelf het licht uitgedaan nadat de organisatie urenlang bezig was geweest met de flight indeling, waarbij er nieuwe combinaties moesten ontstaan zodat we steeds met andere zouden spelen, gelukkig hoefde er toen niet elle lang gedobbeld te worden, al vond Joop dit wel jammer, verder een gezellig avondje ouwehoeren en brainstormen over beesten in de wei of weide.
Uiteindelijk zat ik met Bart en Cees N in de 2e flight, weer achter Ard, maar ze hadden nu niemand voor zich dus dat zou wel goedkomen met de doorstroming.
Gelukkig was de baan bij aankomst gewoon qualifying en vonden we een mooi clubhuis met een mooi aangelegde baan en aardig duits personeel.
De baan was ietwat lang, 6000 m +, maar niet echt moeilijk, brede fairway’s en weinig water, de meeste vonden de baan achteraf iets wat saai omdat het allemaal wel veel op elkaar leek.
Volgens de lijstaanvoerder (steady B) was dit de langste baan van Europa, ik weet niet waar dat stond, maar duidelijk niet in zijn voordeel.
Het klassement voor de laatste dag was, Cees B 1e , Ard 2e en ondergetekende 3e met een aardig punten verschil tussen de 1e en de 3e plaats.
Ik speelde solide, mede door de goede fairway’s, en maakte weinig fouten, Bart was ook verrassend goed bezig, maar had hier en daar een slechte hole, bij Cees zat het niet mee en dan vooral niet met het putten, mijn uiteindelijke score van 87 slagen was gelijk aan de 2 eerdere dagen, lekker bezig dus
De longest en de neary waren voor Ard, ik lag wel in de buurt met de neary maar er kwam er nog 1 terugvliegen om de neary neer te zetten.
Ook deze dag was weer gezegend met prachtig golfweer waardoor de meeste van ons lekker gekleurd weer van de baan kwamen en van een heerlijke pils konden genieten
Na mijn rondje van 40 punten resulteerde dit in een 1e plaats voor deze dag en een 2e plaats in het algemeen klassement achter Ard, die door 2x winst van het neary- en longest klassement het verschil kon maken met nr 2, dat is ook een kwaliteit.
Voor de klassementsaanvoerder was de baan duidelijk iets te lang, hij werd 3e
Al met al was het een top weekend, lekker gegolfd, lekker gegeten en gedronken en was het leuk kennis te maken met Kees en Riet
McBart en McWetty waren zondag na het golfen al huiswaards gekeerd, de rest maakte zich nuttig met banden plakken, stofzuigen, schoonmaken en zelfs het gras werd gemaaid en ontdaan van blad en troep.
Al met al een prachtig weekend en maandagmiddag rond 17.00 uur was iedereen weer gezond en veilig thuis.
Onderstaand het klassement na 3 wedstrijden, waarvan alleen de derde dag telt doordat de golfbanen op dag 1 en dag 2 niet qualifying waren.
