Het Golfaholics-seizoen is weer begonnen😃. Met 7 fanatieke mannen, op vrijdagmorgen, om 8 uur vertrokken naar onze mooie provincie Gelderland, Papendal, waar de beste sporters van Nederland trainen, daar voelen wij ons thuis. In Noord-Holland erg mistig en bij aankomst in Arnhem kwam het zonnetje al stevig door. Koffie met appelgebak op het terras, even putten en los, we mochten weer de wei in.
Wat een mooie dag op een redelijk leuke golfbaan hadden we, met vele hoogte- en een paar dieptepunten. Na afloop wederom op het terras een paar pilsjes en op naar Kreuzberg in Duitsland, het buitenverblijf van de familie Zeeman/van Geelen. Bij aankomst boodschappen doen, pizza halen en borrelen tot laat, nog even dobbelen voor de flight-indeling voor zaterdag en nog even Mexen om een borrel, gezellig. Tijdens de prijsuitreiking bleek ik de winnaar van de dag, maar de baan was niet qualifying, helaas geen resultaat voor het Golfaholics-klassement. Ruud sloeg de Longest Drive en ik de Neary, morgen weer een mooie dag.
Het was voor mij de 1e keer samen met mijn onafscheidelijke slapie en tweelingbroer McRooney dat wij samen met de grote kleine man McBean op zaterdagochtend om 8 uur sharp richting de Eiffel togen. In de auto brachten wij een ode aan Joop met onze Duitse schlagers en vooral onze vertolking van Du voor McJaap. De kwaliteit was zo danig van een kwaliteit dat McBean met toestemming van onze impresario geluidsopnames mocht maken.
Een groot deel van de golfmeute was al op vrijdag via de Edese golf vooruit getrokken om kwartier te maken. Helaas waren er afberichten op het laatste moment van McJaap wegen een operatie van Sas maandag en een hele vervelende gordelroosaanval bij McSmile. Dit laatste heel pijnlijk weet ik ook alles van. Beterschap Joop en ook Sas hopend op snel herstel na de operatie. Het paardje moet toch bereden worden en dat zie ik Jaap nog niet doen 😊
Gelukkig was John zo fit dat hij alsnog ook net als wij op zaterdag ten tonele kon verschijnen. We arriveerden keurig bij golfbaan Zievel vlak achter de vrijdaggroep. Met goed weer hebben we een leuke baan gespeeld (en ieder had last van putten = kutten). Ik had een topdag met mijn marker McRuk en McSam en orgie McYellow.
Omdat we vrij laat startten (dank orgie!!) gingen we na afloop na paar biertjes snel naar het grote huis en landgoed van de fam. van de gastheer. Prachtig huis met fijne grote slaapkamers. Top! Na ein kleines Spaziergang arriveerden we in het unieke (er is er maar 1 haha) Im Wurstkessel. Gelukkig zaten er geen worsten in de ketel maar Zwiebelsuppe und Schnitzel mit Pommes und Salat. Ik geloof dat mijn Bruder hetzelfde bestelde maar ik kan me vergissen.
Hierna werden in de Kuche bij de ronde tafel van Koenig Rene de prijzen van de dag verdeeld. Ik eindigde verrassend 2e na winnaar McYellow. De hierbij ontstane euforie zou mij bijna de kop gaan kosten. Na een nummertje Rumbonen, Rozen en Rode wijn zat de Stimmung er goed in en begon het serieuze werk aan de draaischijf (geen roulette) met een spel waar ik nog steeds geen ruk van snap: “Mexicanen”. Wat voor drankorgel heeft zo’n spel verzonnen. Ondanks de stand van mijn dobbelsteen schijn ik alle kleine glaasjes die Rene met de schijf naar mij toedraaide te hebben opgedronken. Das war nicht klug.
De volgende morgen na een kwartier douchen met knallend koppijn en wat vreemd gevoel in de maag toch flink te keer gegaan in de weer overheerlijk door Lode geprepareerde eieren met spek, bonen in tomatensaus voor de doorstroming en heerlijke koffie van Ruud. Het zou een lange maar onvergetelijke dag worden.
Na een kort ritje kwamen we aan bij golfbaan Bad Muenstereiffel. De koffie kon mijn onbestendige gevoel in het lichaam niet wegkrijgen. Ik mocht door mijn grosse Leistung van zaterdag in de laatste flight starten weer starten met McYellow, McRuk en nu ook weer een keer met McSon. Na een wat vlakkere eerste negen ging het snel bergopwaarts met de holes maar niet bergafwaarts met mijn hoofd. Elle keer bij het putten dacht ik dat zou flauwvallen. Gek genoeg had het geen invloed op mijn spel. Wel gek want wie heeft dat nou dat je met een triple bogey op en par 3 toch nog 1 Punkt kan scoren. Zelfs McSon met zijn nieuwe driver kan hierbij alleen maar zijn hoofd schudden. Hoe moet je op zo’n baan van zo’n handicapper winnen.
]
Na afloop begon McLongJohn met de daguitslag. Ik kwam tot mijn verrassing weer tot een 2e plaats en McLongJohn waarvan ik nog dacht dat dit toch wel een pittig baantje voor hem zou zijn kwam als duveltje uit de hoge hoed als winnaar. Top hoor John.
Na de dagwinnaars begon John meteen met de uitslag van de Cup met de grote oren die over de zaterdag en zondag gespeeld werd. Op de 10e plaats kwam McRooney. Vanaf dat moment begon zijn gelaatsuitdrukking boekdelen te spreken. Hij zat maar met verbazing naar mij te kijken dat ik nog niet werd opgenoemd. Het voelde niet fijn maar het vreemde gevoel in de onderbuik begon te komen (en niet door de witte bonen in tomatensaus).
McLongJohn houdt niet van langzaam lullen dus het moment supreme kwam snel.
McFraude winnaar van The John’s Cup
Naast de wisseltrofee mag ik in september met Zuurbier & Voulon meedoen met de ALS wedstrijd. John dank voor het beschikbaar stellen van de trofeen en de leuke prijs.
Naast John wil ik de orgie Rene, Joop en Ton bedanken en iedereen voor een ontzettend leuk weekend zonder een onvertogen woord. Dit in dezelfde sfeer als het topuitje vorig jaar in Schotland. Klasse mannen. Ik wil Ard speciaal bedanken voor 2 hele leuke rondjes en zijn werk als wedstrijdcommissie en webbeheerder.
Na een pitstop in Den Bosch met McBean en McRooney met koffie en een originele Boschse Bol (McRooney keek al weer een stuk vrolijke met die vette lekkernij) togen wij tevreden huiswaarts met een heerlijk gevoel aan dit fantastische Golfaholics weekend.
