Wie goed doet, goed ontmoet. Een oud Hollands gezegde die gedurende onze week in Zuid Limburg zeker voor de Golfaholics gold. Want terwijl in Noord Holland de regen met bakken naar beneden kwam en de dakpannen om de oren vlogen, konden wij in Maastricht en omstreken genieten van rustig herfstweer. Met alleen op woensdag op Hole 1 van Golfclub de Brunssummerheide een buitje en rond een uur of vier diezelfde dag een hagelbui gepaard met wat onweer, hebben we noemenswaardig geen regen en/of slecht weer gehad.
Ook dit jaar was weer gekozen voor Nederland. Dit i.v.m. het nog steeds rondwarende corona virus en de daarbij gepaard gaande onzekerheden. Twaalf mensen hadden zich aangemeld bij onze regelneef McSam, alleen moest McRuk op het laatste moment afzeggen door het oplopen van een tennisarm, waarbij het golfen voor hem voorlopig onmogelijk is. McSam liet ons ook nog aardig schrikken door in het laatste weekend voor onze trip tegen een muur te belanden na een bezoek aan de plaatselijke Horeca. Maar na intensieve behandeling van fysiotherapeut Luc van Gerven kon hij toch nog aanhaken en behaalde ondanks de lichamelijke ongemakken de dagzege op de Brunssummerheide, waardoor de dag bokaal voor 1 dag bij ons op de kamer verbleef.
Over mijn eigen prestaties kan ik kort zijn. Niet al te best. Door een op de camping opgelopen verkoudheid met een daarbij zeer vervelend hoestje was ik niet geheel topfit. En dit werd naarmate de week vorderde niet beter, wat niet ten goede kwam aan de nachtrust en het getoonde golfspel overdag. Dit is ook wel terug te zien in de eindstand. Niet allerlaatste, maar een tiende plek is niet echt om trots op te zijn. Maar ondanks dit alles heb ik genoten en houd ik mij vast aan de Olympische gedachte, meedoen is belangrijker dan winnen.
De organisatie had weer een prima onderkomen gevonden. Kasteel Vaeshartelt in Maastricht was in 1 woord fantastisch. Een mooie uitvalsbasis en niet te ver rijden naar de diverse golfbanen die uitgezocht waren in samenwerking met Golftravel. Op het ontbijt, de service, de kamers en het avondeten was weinig aan te merken. En ook de nazit aan de hotelbar was goed te doen en lieten we ons de biertjes en wijntjes en wat er verder op de bar kwam te staan goed smaken.
Ik denk dat we weer terug kunnen kijken op een geslaagde Golfaholics on Tour in het buitenland. Hierbij wil ik McBeng feliciteren met de eindoverwinning, McSam bedanken voor de organisatie evenals McLongJohn en McBart voor de wedstrijdleiding en verder iedereen die een bijdrage heeft geleverd aan het welslagen van dit golfuitje. Hopelijk zijn de Corona perikelen volgend jaar grotendeels voorbij, waardoor we weer kunnen kiezen voor het buitenland. Het is de 25ste editie en zal het niet mooi zijn als deze gehouden wordt in the Home of Golf, Schotland, waar het voor de Golfaholics allemaal begon!? Maar Portugal vind ik ook best, Spanje is ook goed, Zuid Engeland is ook mooi en Nederland is ook zo gek nog niet!