Golfaholics on Tour d.d. 21 november 2011, Dirkshorn
Snertwedstrijd Golfaholics 21.11.2011 Dirkshorn
Ja was dit nu een snertwedstrijd. Ik denk dat wel alle criteria die je bij “snert” wedstrijd verzint aanwezig waren. Koud weer, dat was het met een paar graden boven nul. Mistig dat was het ook, dus om snert te eten waren de weeromstandigheden perfect. Om te golfen echter was het ook “snert”. Wat was het moeilijk. Weeronline gaf nog aan dat het in de middag zou opklaren. Dat hebben we gezien, van Dichte mist naar iets minder dichte mist. We konden namelijk soms op honderd meter de vlag zien, wat een verademing. Van te voren bij ons op kantoor zeiden Ton en ik “Laten we het gebak maar vast bestellen, want een van ons gaat een gooi doen naar de top van het Algemeen Klassement”. Aan John gaven we ook even, tussen neus en lippen, door dat wij op dinsdag al gebak besteld hadden. John gaf aan dat dit niet zou gaan gebeuren aangezien hij zijn positie met hand en tand ging verdedigen. Nou dat heeft hij gedaan.
John, Ton en Bart, de nummers 1, 2 en 3 gingen van Hole 1 van start. Leen, Cees en Lode, de nummer 4, 5 en 6 op Hole 10. Wij hadden alle 3 een redelijke tot goede afslag. Toen de 2e klap Leen een super schot, Cees en Lode te water. Te veel naar rechts opgelijnd. Strafbal en toen weer verder, 4e schot derhalve van ondergetekende was een superbal, 3 meter van de vlag, 2 puts en de Bogey was geboren.
2e hole (Hole 11) Eerst maar even naar voren lopen tot aan het water bij de damestee, om toch enig gevoel bij je slag te krijgen. Toch maar vol ervoor gaan en keurig op de green niet ver van de hole. Putje en een Birdy. Ik kan natuurlijk nu van elke hole een verslag doen, maar ik denk dat dat niet helemaal de bedoeling is. Ondanks het slechte zicht weet je als je goed speelt namelijk toch elke klap weer voor je te halen. Als je slecht speelt heb je dat gevoel veel minder.
Belangrijk van deze dag was om toch elke keer weer goed op te letten hoe en in welke richting de bal geslagen werd, anders was het een heidens karwei om de ballen te vinden. Lode wilde na 4 holes eigenlijk wel stoppen, ik ben er klaar mee was zijn opmerking. Hij ging gelukkig verder. Menno is na 9 holes wel uitgestapt, gelukkig was hij er s’avonds wel weer bij.
Onze laatste hole, toch maar even nog een verslag. Hole 9 (voor ons hole 18). De neary. Leen sloeg af, iets te ver naar links. Ik een ijzertje 7. Super bal, Pin High op de green. Lode even te kort, maar ook goed, randje green. Gelukkig vond Leen zijn bal en toen een super chippie half metertje van de hole. Ik liep inmiddels naar de green en zag dat de neary van MC Tony wel behoorlijk ver stond (11 stappen). Ik was 3 stappen dichterbij, dus op dat moment de Neary. 2 putjes nog voor Par en toen tellen.
Bij Peetoom (Jan, jij en de crew weer bedankt voor de super goede zorgen) waren John en ik toevallig als eerste aanwezig. Ik zei tegen John, als jij 40 punten hebt en ik heb de neary zijn we gelijk. Dat zou een unicum zijn in onze geschiedenis. Bij de prijsuitreiking kwam naar voren dat ik de neary had. John en ik als 1e in het eindklassement, waar een beetje bluf en een super dag al niet toe kan leiden. Nog even voor de volledigheid: Mc Hunk had de longest drive, in het dagklassement was MC Sam 2e (ook een super dag) en Mc Long John 3e.
Ard en Jan Bedankt voor de zeer goede organisatie. Lode en Leen bedankt voor de broodnodige ondersteuning. Verder hoop ik dat iedereen gezond blijft en dat met name Jan Peetoom weer wat kan gaan golfen. Ik hoorde in ieder geval dat de 5 holes die Jan en Ard gespeeld hadden redelijk gingen. Vanaf deze kant iedereen plezierige dagen en een gelukkig en vooral gezond 2012 toegewenst.
Mc Wetty
PS ik had zeer veel foto’s gemaakt, maar toen ik deze invoegde zag je hetzelfde als hier rechts.