Waar maak je dat nog mee, wakker worden met de geur van geroosterd brood, gebakken eieren, spek en witte bonen in tomatensaus. Bij ons dus in Calpe in Spanje. De tweede dag van ons verblijf tussen Valencia en Alicante. Wat worden we weer verwend door Lode en Joop. Om half negen afgesproken om weg te rijden, volgens het strakke schema dat McSam voor ons heeft bedacht. Het wordt ff later want onze Schatzmeisster moest nog ff kleien.
De TomTom van Ton en de iPhone van Cees konden de golfbaan, ergens in de buurt van Alzira niet echt vinden. Uiteindelijk allemaal gearriveerd. “AutoCees” had al koffie gedronken toen “AutoTon” aankwam maar dat maakte niets uit. Wat een prachtige baan lonkte er voor ons om te gaan spelen. Niet te vergelijken met de “Mickey Mouse baan” van gister. (Sorry John) Dit lijkt weer op golfen.
In één flight met Lode en René weet je dat je een relaxte dag heb. Het gaat om het genieten en ondertussen doen we een spel met 13 volwassen kerels. Genoten heb ik zeker. Debet daaraan was mijn eigen spel. Ik ben deze moeilijke baan begonnen met het idee dat met mijn handicap (17,3) een bogey goed was. En dat lukte. Met een playing handicap van 22, zo moeilijk was deze baan, had ik over de eerste 9 holes 22 punten. Parren en bogeys. Super. Niet onvermeld mag blijven de birdie van Lode met een put van buiten de green op 9. Geweldig. Iets te enthousiast begon ik aan de tweede negen en scoorde ik bij een van de eerste holes een streep. Aangemoedigd door mijn flight genoten wist ik de vorm te herpakken en kwam in de tweede lus met uiteindelijk 18 punten over de finish.
Terug in het clubhuis was iedereen razend enthousiast over de baan. “Mooier dan Alhourin van vorig jaar” werd er al gezegd. Wat een topdag. Ik mocht vandaag voor het eerst het groene jasje aantrekken, in de 15 jaar historie van de Golfaholics. En we zijn pas twee dagen onderweg….