Na movingday (zie het verslag van Cees B.) komt payday, de dag dat de prijzen vergeven worden. Zoals Cees al aangaf, het is spannend aan de top. Ronald en ik samen aan de leiding en dicht gevolgd door Ard en Ton. Ook Henk is bij een goede dag zeker nog niet kansloos, maar omdat hij in de voorlaatste flight ging starten kon ik hem niet in de gaten houden. Zoals gezegd, Ronald, Ard, Ton en ik in de laatste flight op de mooie baan Bonalba in Mutxamel. Na zes of zeven holes was het duidelijk dat Ronald zijn dag niet had en zichzelf uit de wedstrijd speelde. Ton speelde wat wisselvallig, hele goede holes afgewisseld met mindere. Na 9 holes stonden Ard en ik exact gelijk in stablefordpunten en had ik twee slagen minder. Op schema, want ik moet er vier op Ard goed maken. Hole 10, slechte afslag Ard en van mij een redelijke. Super herstel van Arie en vervolgens een geweldige houten 5 van mij, 1,5 meter van de vlag. Ard een keurige bogey en ik miste mijn birdieput, dus een par. Voor mij het begin van wat naar later bleek een uitstekende tweede negen waarin ook mijn birdie uiteindelijk nog viel. Gedurende deze tweede negen kreeg ik in de gaten dat ook Ard ging afvallen als mijn directe concurrent voor de eindoverwinning. Bleef dus alleen nog Ton over, tenzij Henk in de flight voor ons een superdag zou hebben. Na 18 holes had ik 30 stablefordpunten en een redelijke netto score. Zou voldoende moeten zijn voor de eindoverwinning. Bij binnenkomst bleek al snel dat Lode super had gelopen. 37 punten op zo’n baan, complimenten.
Als Ard en ik de ingeleverde kaarten in de daguitslag gaan verwerken, is het voor mij toch even schrikken als blijkt dat Ton ook 30 stablefordpunten heeft. Realiseer ik mij heel even dat ik de laatste hole wel erg nonchalant was door met drie naast de green te liggen en er met een 8 vanaf komen. Zou dit mij gaan opbreken? Groot was de verrassing dat ik door mijn birdie (ik was die dag de enige) toch nog dagwinnaar werd en niet wat waarschijnlijk iedereen dacht Lode. Bij deze nogmaals mijn flightgenoten bedankt, Ard, Ronald en Ton. Over deze laatste, naar mijn bescheiden absoluut de golfer onder ons met het meeste talent en moet zeker binnen twee singlehandicapper kunnen zijn.
Dan nog even over het eindklassement. Als winnaar van de laatste dag en door de slechte dag van Ronald was ik dus gegarandeerd van de eindoverwinning. Ton werd tweede, Henk dankzij een prima derde dag derde en Ard vierde. Misschien niet toevallig maar ook de vier laagste handicappers. In mijn prijsuitreiking heb ik al verschillende mensen bedankt, maar tot slot wil ik jullie allemaal bedanken voor wederom een prachtige week.
Golf is passie, gevoel, beleving en emotie. Net als bij bier, je kunt niet zonder deze elementen! Het gevaar wat op de loer ligt is irritatie en frustratie. Allemaal menselijke trekjes. Dat deze trekjes zo af en toe de hoek om komen kijken is niet vreemd. Zeker als je dertien totaal verschillende karakters een week lang laat strijden om de eer en de prijzen tijdens een golfwedstrijd in Spanje. Allemaal fanatiek en teleurstellingen verwerkend op zijn eigen manier. Dit heeft gelukkig niet geleid tot problemen, waardoor we terug kunnen kijken op een zeer geslaagde 16e buitenlandse editie van Golfaholics on Tour.
Zeven dagen Spanje, zeven dagen golfen op zeven verschillende banen, zeven dagen punten tellen, zeven overnachtingen in een mooi appartement, zeven dagen ontbijt, zeven dagen lekker eten, zeven dagen boodschappen doen en zeven dagen rondrijden. Hierbij wil ik iedereen bedanken voor zijn bijdrage. Het was weer een prachtige week. Sportief gezien viel het voor mij een beetje tegen. Beginnend op een tweede plaats eindigde ik op een elfde plaats. Niet best! Ook in de competitie binnen de competitie (strijd om het oranje jasje en een golf les op Texel) werd ik kansloos verslagen door McLutschie. Toch heb ik weer genoten! Genoten van de prachtige banen, de mooie omgeving, het weer en niet te vergeten mijn diverse flightgenoten.
Rest mij alleen nog McLongJohn te feliciteren met de verdiende overwinning. Na zeven zware en vermoeiende dagen onder lastige omstandigheden, bleek hij diegene te zijn, die zijn zenuwen het beste onder controle had. Met een voorsprong van 17,5 punt op nummer twee, glorieus winnaar van de Golfaholics Spanje Open 2013!